สำหรับเฮ่อหยางแล้ว เสิ่นซิวจู๋เป็นเหมือนของที่ไม่ได้มาครอบครองแต่ก็ลืมไม่ลง เป็นเหมือนผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเอาไว้ เป็นเหมือนจันทร์แสงสว่างในก้นบึ้งของจิตใจเขา ส่วนสวี่เฉิงเยี่ยน คนรักที่เขาคบหาดูใจมาห้าปี เป็นเพียงคนที่น่าขยะแขยง เป็นตัวแทนกายหยาบของเสิ่นซิวจู๋... ทว่าเมื่อสวี่เฉิงเยี่ยนจากไปเพราะอุบัติเหตุ เขาถึงได้พบว่าเวลาที่เขาคบกันห้าปีมันแสนสั้นนักและอยากจะเอาทุกอย่างกลับมา ทว่าตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์เสียแล้ว