ดวงจิต คิดถึง คะนึงหา แม้สิ้นฟ้า ใจสลาย กลายเป็นผง แม้กายา ยามนี้ เหลือแต่ตน แม้ดวงจิต ลอยล่อง ดั่งวิญญาณ แม้น้อง จักทรยศ กูจักตาม จนสิ้น วายชีวา