เจียงเฉิง : ทำไมเจ้าช่างอ่อนแอนัก มิสมกับมันสมองที่ชาญฉลาดเลยสักนิด เนี่ยหวายซัง : ขอเพียงข้าและท่านยังมีประโยชน์ร่วมกัน ย่อมต้องพึ่งพาอาศัยผูกมิตรกัน