ยุนกิ:มึงต้องทำงานให้กูจนกว่ากูจะพอใจ จีมิน:ฝันไปเถอะ เขาจะทำไงต่อในเมื่อเลขาของเขาไม่ยอมทำตาม [เรื่องนี้แต่งขึ้นด้วยความมโนไม่มีเจตนาว่าร้ายศิลปิน]