ตอนนั้น ฉันยังเด็ก
😊เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงงน้าา😊
0 จอย
# เขตอาถรรพ์
#ตอนนั้นเป็นตอนที่ภีมอายุประมาณ6-7ขวบแต่ภีมก็ยังไม่รู้หรอกน้ะว่าผีมันแปลว่ายังไง ตอนนั้นน่าจะประมาณ18.00-19.30น. รถกับข้าวมา(รถกับข้าวมาคํ่าๆ) #เเล้วแม่ภีม้ป็นคนที่ชอบคุยกะคนที่สนิทนานมากๆๆนานจนถึง1-2ชม. ได้เเม่ของภีมถ้าคุยและถูกคอก็จะนานกว่าปกติแล้วด้วยความที่ว่าภีมเป็นคนติดแม่มากถึงมากที่ส ด #ภีมก็เลยขอพ่อออกไปหาแม่(ตอนนั้นพ่ออาบนํ้า) พอก็ตะโกนออกมาจากห้องนํ้าว่า"จะไปก็รีบไประวังรถด้วย" ภีมก็เลยขี่จักรยานออกไป แต่ว่าความกลัวของภีมอยู่ตรงนี้ #คือ?.... ซอยตรงข้ามกับภีมมันมีบ้านร้างหรือโรงงานภีมก็ไม่แน่ใจแต่ที่รู้มันคือรกและร้างมากกก ภีมก็กลัวอต่ด้วยความติดแม่ภีมก็เลยมองบ้านร้างนั้นนานมากจน.. #ภีมเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง(เรืีองนี้อาจยาวเพราะภีมจะเล่าให้จบเลยทีเดียว) แต่ภีมก็คิดว่าคน+กับความสายตาสั้น ภีมก็เลยจ้องๆๆๆแต่ภาพที่เห็นคือ เดินลอยตั #ตัว**คือแบบบ!!! อินี้ไม่อยู่เเบ้ววววิ่งเลยจ้าาาา(หลังจากนั้นจนถึงวันนี้ภีมก็ไม่เคยเจออีกเลยและก้ไม่อยากเจอด้วย) จบแย้ว ชอบ มั้ย??
ยังไม่มีบทให้อ่าน