ตอนนั้น ฉันยังเด็ก
😊เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงงน้าา😊
0 จอย
0
0 รีวิว
#
เขตอาถรรพ์
#ตอนนั้นเป็นตอนที่ภีมอายุประมาณ6-7ขวบแต่ภีมก็ยังไม่รู้หรอกน้ะว่าผีมันแปลว่ายังไง ตอนนั้นน่าจะประมาณ18.00-19.30น. รถกับข้าวมา(รถกับข้าวมาคํ่าๆ)
#เเล้วแม่ภีม้ป็นคนที่ชอบคุยกะคนที่สนิทนานมากๆๆนานจนถึง1-2ชม. ได้เเม่ของภีมถ้าคุยและถูกคอก็จะนานกว่าปกติแล้วด้วยความที่ว่าภีมเป็นคนติดแม่มากถึงมากที่ส ด
#ภีมก็เลยขอพ่อออกไปหาแม่(ตอนนั้นพ่ออาบนํ้า) พอก็ตะโกนออกมาจากห้องนํ้าว่า"จะไปก็รีบไประวังรถด้วย"
ภีมก็เลยขี่จักรยานออกไป แต่ว่าความกลัวของภีมอยู่ตรงนี้
#คือ?.... ซอยตรงข้ามกับภีมมันมีบ้านร้างหรือโรงงานภีมก็ไม่แน่ใจแต่ที่รู้มันคือรกและร้างมากกก ภีมก็กลัวอต่ด้วยความติดแม่ภีมก็เลยมองบ้านร้างนั้นนานมากจน..
#ภีมเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง(เรืีองนี้อาจยาวเพราะภีมจะเล่าให้จบเลยทีเดียว) แต่ภีมก็คิดว่าคน+กับความสายตาสั้น
ภีมก็เลยจ้องๆๆๆแต่ภาพที่เห็นคือ เดินลอยตั
#ตัว**คือแบบบ!!! อินี้ไม่อยู่เเบ้ววววิ่งเลยจ้าาาา(หลังจากนั้นจนถึงวันนี้ภีมก็ไม่เคยเจออีกเลยและก้ไม่อยากเจอด้วย) จบแย้ว ชอบ มั้ย??
ยังไม่มีบทให้อ่าน
เขียนรีวิว
ส่ง
แตะเพื่อให้ดาว
ยกเลิก
ยืนยัน
คุณต้องการอ่านเรื่องนี้ใหม่ทั้งหมด ?
ไม่
ใช่
รอ 0นาที
เพื่ออ่านตอนสนับสนุน
ฟรี! แบบไม่ต้องใช้แคนดี้แล้ว
ไม่อยากรอ
ใช้เหรียญซื้อตอนไหนก็ได้
ใช้เหรียญแล้วดีตรงที่
เวลาที่รอเพื่ออ่านฟรี จะลดลงครึ่งนึง
จากเดิมด้วย
ยืนยันอีเมลก่อนนิดนึงน้า~
น้องจอยแนะนำให้เพื่อนๆยืนยันอีเมล เพื่อให้สามารถใช้ฟีเจอร์ในจอยลดาได้เต็มรูปแบบและทำให้การเล่นจอยลดาสนุกยิ่งขึ้น
ไม่สามารถอ่านนิยายรูปแบบการ์ตูนได้