สวัสดีค่ะ ไรท์...ไม่สิเรียกตัวเองว่าไรท์ไม่ได้แล้ว ตอนนี้อายุ20ปีแล้วค่ะ มันดีมากๆเลยค่ะ การได้ลองเขียนนิยายด้วยความรัก พยายามมาจนสุดท้ายก็แต่งซีซั่น2ไม่จบ เป็นไปได้คงบอกว่า จบแบบซีซั่นแรกคงดีที่สุดแล้ว เคยคิดว่าถ้าเรียนด้านนี้จะสามารถทำให้การแต่งนิยายเป็นงานอดิเรกได้ ไม่จริงเลยค่ะ เราโตขึ้น ต้องรับผิดชอบอะไรมากขึ้น เราไม่มีวินัยค่ะและเป็นคนไม่เอาไหน ไม่มีความรับผิดชอบ จนทำให้ไม่สามารถเขียนนิยายต่อจนจบได้ จากความรักมันกลายเป็นหน้าที่ พอคิดได้แบบนี้เลยเกลียดตัวเองจนต้องหยุดเขียนค่ะ ขอบคุณนะคะ ขอบคุณแฟนคลับคริสสิงโตที่เห็นนิยายพล็อตธรรมดาๆแบบนี้ แต่ก็กดเข้ามาอ่านทั้งคนที่อ่านจากแคนี้ครั้งแรกและตามมาจากแอคเก่า เรามีความสุขมากๆค่ะ ทุกวันนี้กลับเข้ามาดูก็ยังคิดถึงเวลาเหล่านั้น มีผู้เชี่ยวชาญคนนึงบอกกับเราว่า ถ้าเราพัฒนาเรื่องการเขียนตั้งแต่ตอนที่เริ่มเขียนนิยายตอนอายุ13 ตอนนั้น เราคงมาได้ไกลมากๆในวันนี้ มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายค่ะ ถ้าวันนั้นเราเลือกความฝันมากกว่าตอนนี้คงเป็นนักเขียนที่ดีได้ แต่ปัจจัยหลักของเราคงเป็นเงินค่ะ เลยเป็นเรื่องที่เสียดายจนทุกวันนี้ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ