ส่งกิฟต์ให้นะ

ส่งกิฟต์ให้นะ

ของขวัญสำหรับคนเก่ง🫶🏻

คือว่าคือว่า เค้าชื่อเบ้บบี้คั้บ เค้าอ่านนิยายของคุณคนนี้มาโดยตลอด เค้าประทับใจทุกเรื่องเลย เค้าชอบทุกโมเม้นในนิยายของคุณคนนี้ ทุกๆเรื่อง ทุกๆอารมณ์ของตัวละคร จนเมื่อคืนนี้ เค้ามีจังหวะได้อ่านเรื่อง Not too bad เค้าอ่านจบก่อนนอนตอนตี3พอดีเลย แล้วก็ แฮะๆ เค้าไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่เค้าขอบคุณ คุณคนแต่งมากๆ ขอบคุณมากๆจริงๆน้า เค้าไม่เคยร้องไห้หริออินกับนิยายเรื่องไหนได้มากเท่านี้มาก่อนเลย เรื่องนี้เรื่องแรก เพราะทั้งหมดทุกตัวอักษร ทุกความรู้สึกของตัวละครในเรื่อง และเนื้อหาที่คุณคนนี้เขียนในเรื่องนี้ มันแทนตัวเค้าเป็นของใจ และเค้ามีภาคินเป็นของตัวเอง😊 เค้าเคยมีคุณความรักมา1ปี แต่สุดท้ายเเล้วเราก็ตัดสินใจปล่อยมือกัน ไม่ใช่เพราะเราไม่รักกัน แต่เป็นเพราะเหตุผลจำเป็นที่เราไม่สามารถคบกันต่อไปได้แล้ว เรายังคงติดต่อกันอยู่ตลอด2ปี หลังจากที่เราเลิกกัน เราอยู่ในทุกพาร์ทของกันและกันในช่วงวัยเรียนตลอด3ปี เราไม่เคยทะเลาะกันเลยสักครั้งเดียว เรายังคงเป็นกลางวันและกลางคืนของกันและกัน ภาคินของเค้ายังเป็นคนที่เค้าคอยมองหาในฝูงชนอยู่เสมอเช่นกัน เหมือนที่ภาคินในเรื่องบอก เขาทำให้เรารู้จักคำว่าเสียใจ แต่เขาไม่เคยสร้างบาดแผลในใจให้เราเลย เค้าชื่นชมคุณคนนี้มาก เขียนทุกอย่างออกมาได้สมบูรณ์แบบเลย ถึงตอนจบของเรื่องจะไม่ได้สมหวัง เพราะความสมบูรณ์แบบ ไม่จำเป็นต้องสมหวังเสมอ แค่ปลายทางเรายังคอยยินดีให้กันก็พอ แล้วก็ใช่จริงๆด้วย ตอนจบของเค้าเหมือนกับที่ภาคินบอก “ มันก็เหมือนตอนจบของแฟนฉัน เหมือนตอนที่น้อยหน่าหันมาหาเจี๊ยบ แล้วกลิ่นความรักมันปะทุขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็ยังเป็น คนที่ครอบครองวัยเด็กของเราตลอดกาล “ สุดท้ายนี่ เค้าชอบประโยค thank you for best part same ขอบคุณนะ ขอบคุณที่สร้างภาคินกับของใจขึ้นมา 👏🏻

เราพึ่งอ่านงานเขียนของคุณนักเขียนครั้งแรก เราชอบมากๆ และกำลังยกให้เป็นนักเขียนคนโปรดอีกคนเลยนะคะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ที่เขียนนิยายดีๆออกมาให้เราได้อ่าน ในวันที่เราเหงาเรามีนิยายของคุณอยู่เป็นเป็นเพื่อนนะคะ

ตามอ่านมานาน แต่เค้าพึ่งกล้าทักคุณไรท์ฯ ภาษาที่ใช้น่ารักมากๆค่ะ ขอบคุณที่ยังเปิดบางเรื่องไว้ให้วนกลับมาอ่านนะคะ ขอบคุณมากจริงๆ เหมือนได้กลับมาเจอเพื่อนเก่าเลยค่ะ