ไม่น่าเชื่อว่าผ่านมาหลายปีแล้ว นับตั้งแต่วันแรกที่เธอเริ่มเขียนนิยาย แต่นาฬิกาก็ยังทำงานต่อไป และยิ่งนาฬิกาเรือนนั้นยังคงเดินอยู่ ทุกสิ่งทุกอย่างก็เดินไปพร้อมกับเข็มนาฬิกา ไม่มีอะไรที่อยู่กับที่ แม้แต่ดิน น้ำ ภูเขา ก็ยังไม่คงรูปเดิมของมัน เช่นเดียวกันกับคนหนึ่งคนและความมุ่งมั่นที่เธอมี เธอคนนั้นโตขึ้น แต่ความมุ่งมั่นที่เคยมีกลับลดฮวบลงอย่างน่าใจหาย ถ้าความมุ่งมั่นสามารถระบุเป็นตัวเลขแล้วพล็อตลงกราฟได้ คงจะเห็นได้ชัดเจนว่าเส้นบนกราฟมันดิ่งลงไปเรื่อยๆ เป็นสิ่งที่แม้แต่เธอก็ยังช็อกและไม่คาดคิดว่ามันจะเกิดขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรนัก การเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องธรรมดา ถึงแม้กราฟความมุ่งมั่นของเธอจะผิดไปจากที่คาดไว้ แต่ซักวันเธอจะกลับมา และถึงแม้เธอจะไม่กลับมาหาสถานที่ที่สร้างตัวตนของเธออีก ก็ขอให้รู้ไว้ว่าเธอนั้นสบายดี และเธอจะมีความสุขทุกครั้งที่หันกลับมามองดินแดนที่เต็มไปด้วยความสวยงามที่ผู้คนช่วยกันสร้างสรรค์ขึ้นมา เธอจะไม่มีวันลืมมันเลย รัก IceFrost 26/มี.ค./2564