BE GOOD หลงรักยัยคุณควีน 👑
Q1 end1
โดย : K.kingdom
ท้องฟ้ายามค่ำคืนของลอสแอนเจลิสหรือที่ทุกคนเรียกกันว่าแอลเอ แสงจันทร์สาดส่องเข้ามาภายในห้องสีขาวสะอาดตา มีร่างของผู้หญิงร่างเล็กร่างหนึ่งนั่งอยู่บนเตียงนอนที่ปูด้วยผ้าสีขาว เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูพบว่าตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าตอนนี้ที่ไทยเป็นเวลาแปดโมงเช้า เธอถอนหายใจเล็กน้อย จะมีเรื่องอะไรสะอีกละที่ทำให้เธอหนักใจ เธอคิดถึงใครบางคน นั้นแหละเวลาตื่นนอนหรือเข้านอน พวกเธอสองคนมักจะพิมพ์ข้อความส่งหากันตลอด ด้วยระยะเวลาที่ต่างกัน จึงทำให้พวกเธอสองคนไม่ค่อยได้คุยกันมากนัก
"คิดถึงอีกแล้ว..."
ออกัสอยากงอแงใส่อีกคนที่ตอนนี้อาจจะนอนหลับอยู่อีกฟากของทวีป เธอปฎิเสธไม่ได้เลยว่าเธอติดเขาขนาดไหน อยากได้ยินเสียง อยากสัมผัส อยากกอด นั้นแหละเป็นสิ่งที่ออกัสคิดในทุกๆคืน อีกไม่กี่วันเธอก็ต้องโชว์เปียโนให้ผู้คนได้เห็นแล้ว เธอยอมรับว่าเธอตื่นเต้นมาก ได้เจอนักแสดงดังๆหลายคน ทั้งผู้กำกับ หรือแม้แต่ นักร้องดังอีกมากมาย ถ้ามีคุณมายืนอยู่ข้างๆด้วยก็คงดี ออกัสถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนจะเอนตัวลงนอนบนที่นอนหนานุ่ม ออกัสเอื้อมมือไปวางโทรศัพท์บนโต๊ะข้างโคมไฟ
"ตอนนี้คุณทำอะไรอยู่นะ.."
สักพักก็มีเสียงการแจ้งเตือนของแอพพลิเคชั่นหนึ่งดังขึ้นมา หรือว่า... ออกัสเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์อีกครั้ง ภาพที่เธอเห็นทำให้สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อยเพราะไม่ใช่คนที่เธอคิด เธอยิ้มออกมาเมื่ออ่านข้อความที่เด้งรัวไม่หยุดนี้
"ตื่นเต้นกันเป็นเด็กไปได้ พวกนี้นิ"
ออกัสส่ายหัวเบาๆเมื่อเธออ่านข้อความที่เพื่อนๆและน้องๆของเธอพิมพ์คุยกันในแชทกลุ่ม โดยมีเจ้าเก่าเจ้าประจำเลยคือเนเน่กับไวน์ที่ไม่ว่าจะสถานะการณ์ใดก็ทะเลาะกันได้ตลอด โดยมีน้องเบลและน้องตินคอยห้าม บางทีพวกเธอทั้งสี่คนควรสลับความเป็นพี่เป็นน้องกัน แตกต่างจากเมื่อก่อนตอนที่พวกเธอไม่สนิทกันเลย จู่ๆก็โดนพวกนักเรียนในโรงเรียนจับให้เป็นควีนสะงั้น พวกเราทั้ง5คนเลยสร้างเเชทกลุ่มกันขึ้นมาแบบงงๆ คนสร้างนะหรอหนีไม่พ้นยัยเนเน่ตัวแสบนั้นแหละ ที่จู่ๆดันแฮคไอดีมาได้ คราวหน้าเธอจะไม่เล่นแอพพลิเคชั่นแชทนี้ในห้องคอมของโรงเรียนอีกแล้ว
"จะว่าไป ไม่มีพวกนี้มันก็เหงาเหมือนกันนะ"
ใช่ไม่มีพวกนี้ชีวิตเธอคงไม่มีสีสันหลอก เป็นควีนมันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดหลอก ไม่ใช่ว่าพวกเราอัจฉริยะหรืออะไร แค่พวกเรารักในสิ่งที่ทำมันก็มีความสุขจนอยากทำมันไปเรื่อยๆก็เท่านั้น แต่น้องตินนี่ไม่แน่นะ เธอยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะเลื่อนแชทลงไปเธอกดเข้าไปในแชท พบว่าเขาไม่มีวี่เเว่วที่จะตอบเลย
"ยังไม่ตื่นอีกหรอเนี้ย"
เธอเลื่อนแชทขึ้นไปแล้วยิ้มออกมา ถ้าคนอื่นสามารถเดินผ่านไปผ่านมาในห้องนี้ได้ เขาคงคิดว่าเธอบ้าแน่ๆที่นั่งยิ้มให้กับโทรศัพท์ตอนสี่ทุ่มกว่าแบบนี้ ออกัสส่ายหัวออกมาเมื่อนั่งอ่านข้อความของคนที่แอบชอบจะเรียกแบบนี้ได้รึเปล่านะ เธอไม่เคยคิดเลยว่าคู่แข่งของเธอตั้งแต่อนุบาลกลายมาเป็นคนที่เธอขาดไม่ได้ในเวลานี้ แชทกลุ่มของเธอยังเด้งสม่ำเสมอ จนออกัสต้องกดออกจากแชทของคนที่แอบชอบแล้วไปอ่านแชทกลุ่มแทน ดูพวกเพื่อนๆและน้องๆของเธอตื่นเต้นไม่น้อยที่จะได้มาแอลเอ ใช่พวกเขามาตลอด พวกเราให้กำลังใจกันและกันมาโดยตลอดเพราะพวกเรารู้จักกันดีว่าอีกฝ่ายรู้สึกยังไง มันเป็นเรื่องดีที่โชคชะตานำพาให้พวกเขารู้จักกัน พวกเพื่อนๆและน้องๆของเธอมาดูการแสดงโชว์การเล่นเปียโนของเธอส่วนผลพลอยได้คือได้เจอนักแสดงและนักร้องที่มีชื่อเสียง หรือการมาดูเธอโชว์เปียโนเป็นผลพลอยได้กันแน่ เธอเลื่อนอ่านแชทอย่างพอใจเธอก็เก็บโทรศัพท์ไว้ที่เดิม ก่อนจะหลับตาลง
"พรุ่งนี้ขอให้เป็นวันที่ดีด้วยเถอะ"
.
.
.
.
.
วันงาน
ออกัสยิ้มให้กับช่างแต่งหน้าผมบอร์นที่ตอนนี้แต่งหน้าให้เธออยู่ ออกัสตอนนี้อยู่ในชุดเกาะอกสีครีมทองมีลูกไม้เล็กน้อยกับกระโปรงที่ฟูฟ่อง ยิ่งอยู่ในชุดแบบนี้ยิ่งทำให้เธอตื่นเต้นได้ไม่น้อย สักพักก็มีเสียงแอพพลิเคชั่นการแชทดังขึ้นเป็นเวลาเดียวกับที่ช่างแต่งหน้าแต่งหน้าให้เธอเสร็จ เธอยิ้มให้กับช่างแต่งหน้าเล็กน้อยแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
ไวน์: สู้ๆนะกัส ไวน์เป็นกำลังใจให้✌
เนเน่:ถ้าตื่นเต้นมองมาทางพวกเรานะ
บีเบล: กัสทำได้อยู่แล้วสู้ๆนะ
ตินติน: เล่นเหมือนที่ซ้อมเลยนะกัส
ขอบคุณทุกคนนะ รัก❤
ออกัสยิ้มออกมาให้กับข้อความแก๊งควีนของเธอไม่ว่าจะสถานการณ์ไหนพวกเธอก็ให้กำลังใจกันตลอดเลยจริงๆ แต่ตอนนี้เธอยังไม่เห็นข้อความของใครบางคนเลย พักหลังๆเธอไม่ค่อยเห็นข้อความของเขาเลย มันทำให้เธอรู้สึกตะหงิดแปลกๆอยู่ไม่น้อย
"ใกล้แล้วนะลูกพร้อมไหม?"
ออกัสเงยหน้าขึ้นไปก็พบกับผอ.โรงเรียนที่พาเธอมาที่นี้
"พร้อมค่ะ"
"ดีมาก ไม่ต้องตื่นเต้นนะ เล่นเหมือนที่เคยเล่น เล่นแบบควีน "
"ค่ะ กัสจะพยายามให้เต็มที่"
"ไปเตรียมตัวได้แล้วลูก จบการแสดงชุดนี้ก็หนูต่อแล้ว"
"ค่ะผอ."
ผอ.ยิ้มให้เธอพร้อมโยกหัวอย่างเอ็นดู แล้วเดินจากไป ออกัสถอยหายใจออกมาเฮือกใหญ่
"ต้องทำได้สิกัสต้องทำได้"
ออกัสกำลังวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมแต่กลับมีเสียงแอพพลิเคชั่นดังมาอีก จนทำให้ออกัสต้องเปิดดู
ชลธาร:สู้ๆนะคะ คนเก่งของชล ชลดูกัสอยู่นะ หลังจบงานนี้เราไปหาของกินอร่อยๆกินกัน
ออกัสยิ้มออกมาเมื่อเห็นข้อความ ที่ช่วงนี้ไม่ตอบเพราะแอบบินมานี้สินะชล ร้ายนักนะ ออกัสเดินมาหยุดอยู่ตรงหลังเวทีพร้อมยื่นโทรศัพท์ให้ผอ.เป็นคนเก็บ ผอ.ยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู
"กัส แกต้องทำให้ได้"
.
.
.
.
.
ออกัสเดินขึ้นมาบนเวทีพร้อมเดินมานั่งตรงที่มีเปียโนตั้งไว้อยู่ ภาพนั้นทำให้ชลที่นั่งอยู่ถึงกับนิ่ง เธอยอมรับเลยว่าหวงคนที่อยู่บนเวทีมาก ชุดเกราะอกสีครีมกระโปรงฟูฟ่องแบบนั้น มันยิ่งทำให้เธออยากวิ่งเอาเสื้อไปคุมให้จริงๆ เนเน่ที่สังเกตุอาการชลธารที่นั่งปากหวออยู่ข้างๆก็แอบขำออกมา จนทำให้ชลธารมองค้อนไปหนึ่งที ใช่ตอนแรกชลธารกะจะมาไฟท์เดียวกับออกัสอยู่แล้ว แต่ดันเจอเจ้าเนเน่คนดีคนเดิมบอกว่าให้ไปพร้อมกัน เลยทำให้เธอต้องจำใจมาพร้อมพวกเธอ
"ฮือ กัสอย่างสวยอ่ะ"
บีเบลน้องเล็กพูดออกมาเพราะตะลึงในความสวยของคนที่บรรเลงเสียงเปียโนอยู่
"เบาๆเบล คนอื่นเขาจะฟังเสียงเปียโน"
คนหน้านิ่งนามว่าตินดุเพื่อนของเธอไปหนึ่งที
"กัสมันสวยจริงๆนั้นแหละ พึ่งรู้ว่าใส่ชุดแบบนี้แล้วมันสวย"
ไวน์มองเพื่อนตัวเองด้วยความภาคภูมิใจสุดๆ
"เอ๊ แล้วคุณชลธารว่าไงดี เพื่อนเน่สวยป่ะ"
เนเน่หันหน้ามายิ้มกรุ่มกริ่มใส่เธอ พร้อมกระทุ้งแขนของชลธารเบาๆ
"กะก็สวยดี..."
"เมื่อกี้เน่อัดคลิปไม่ทันอ่ะ ขออีกรอบได้ป่ะ"
"เงียบแล้วฟังกัสเล่นไปเลยเธออ่ะ"
เนเน่ยิ้มออกมาอย่างพอใจเมื่อเห็นคนที่นั่งข้างๆเกรี้ยวกราดเพื่อกลบเกลื่อนความเขิน เหมาะสมกันจริงๆเลยคู่นี้ เนเน่เห็นหูของชลธารเริ่มเเดงก็อดหัวเราะไม่ได้ เธอกลั้นขำแทบตายมากตอนนี้ จนเพื่อนๆต่างหันมาดู เนเน่โบกมือไปมาเชิงว่าไม่มีอะไร ชลธารมองค้อนเนเน่ไปอีกหนึ่งที ก่อนจะหันหน้าไปมองยังเวที ที่ตอนนี้กำลังบรรเลงบทเพลงอยู่ ทำให้เธอละสายตาไปจากที่ไหนไม่ได้อีกเลย
"สมแล้วที่เป็นควีน"
.
.
.
.
.
ห้องเปลี่ยนชุด
หลังจากที่ออกัสบรรเลงเพลงจากเปียโนเสร็จก็ได้รับเสียงปรบมืออย่างน่าพอใจ เธอโค้งขอบคุณและยกมือไหว้ขอบคุณพร้อมเดินลงจากเวทีด้วยความโล่งใจ ออกัสเดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุดจู่ๆก็มีเสียงกระซิบจากด้านหลังของเธอ
"เก่งมากค่ะคุณควีน"
ออกัสสะดุ้งสุดตัวจนเกือบหงายหลังแต่ก็ดีมีมือของใครบางคนประคองไว้
"ตกใจอะไรขนาดนั้นหื้ม? จำเสียงชลไม่ได้หรอ"
"ก็ชลอ่ะ!จู่ๆก็โผล่มากัสตกใจนะเนี้ย"
"โถ่ ขวัญเอ้ยขวัญมา"
"แล้วที่เอวกัสเนี้ยจะเนียนอีกนานมั้ย"
"หืมอะไรนะ ขอให้โอบนานๆหรอ"
กัสตีไปที่ไหล่ชลอย่างหมั่นไส้ ชลธารหัวเราะออกมาก่อนจะเอื้อมมือไปปิดไฟภายในห้องเปลี่ยนชุดนี้
"ปะปิดทำไมอ่ะชล"
"มันไม่ได้ฟีลไงคะ สลัวๆแบบนี้อ่ะดีแล้ว"
ชลธารดันตัวออกัสให้พิงกับผนังห้องเปลี่ยนชุด
"ชะชลเข้ามาได้ยังไง ที่นี้ไม่ให้คนนอกเข้านะ"
"ผอ.ชวนชลเข้ามา ชลไม่ผิดนะ"
"เจ้าเล่ห์"
"แล้วรักไหม?"
"อะอะไรเหล่า"
"กัส ชลจริงจังนะ ยิ่งกัสแต่งตัวแบบนี้ชลยิ่งหวงอ่ะไม่อยากให้ใครมอง"
"ไอ้คนขี้หวง"
ออกัสบีบจมูกชลธารอย่างเอ็นดู
"ง่าจริงๆนะเนี้ย วันนี้กัสสวยมากๆเลยรู้มั้ย"
ชลธารใช้มือข้างขวาเกี่ยผมที่ปกหน้าของออกัสออกทำให้เห็นใบหน้าของออกัสชัดเจนมากยิ่งขึ้น
"ชลก็ไม่ต่างกันหลอก วันนี้ดูดีนะ"
ชลก้มมองตัวเองก็หัวเราะออกมา วันนี้เธอใส่ชุดสูทสำหรับผู้หญิงสีดำเข้ม ข้างในเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตา
"หรอคะ"
"ไม่ต้องทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เลยนะ คิดว่าหวงเป็นคนเดียวรึไง"
ชลธารอมยิ้มออกมา
"มือข้างซ้ายของชลเริ่มหายแล้วนะ"
ชลธารเอื้อมมือข้างซ้ายของตัวเองไปจับมืออีกคนไว้ ออกัสพยายามไม่ออกแรงที่มือมากเพราะเธอกลัวคนตรงหน้าเจ็บ ชลธารใช้มือข้างขวาลูบหัวอีกคนไว้
"กัส ชลจริงจังนะ สำหรับเรื่องของเรา "
"หืม"
"ชลว่ามันถึงเวลาแล้ว"
"เวลาอะไร.."
"เป็นแฟนกันนะ"
"..."
"ชลธารคนนี้ดีพอที่จะคู่ควรกับควีนออกัสรึยังคะ?"
"ง่า ชล"
"ตกลงเป็นไหม?"
"อืม"
"อืมนี้คือ?"
"เป็นค่ะ"
ชลธารยิ้มออกมาอย่างดีใจ
"ก่อนจะขอได้นะชล "
"รอมาตลอดเลยหรอ?"
"ก็อือ..."
"ทำไมไม่ขอเองเลยอ่ะ?"
"ไอ้บ้า!"
ออกัสตีลงไปอีกหนึ่งที
"กัสเคยดูละครไทยมั้ย"
"เคยสิ"
"งั้นกัสคงรู้นะว่าตบแล้วต้องมีจูบ"
"..."
"ชลขอนะ"
ชลธารค่อยๆเลื่อนใบหน้าของตัวเองเข้าไปใกล้ออกัสที่ตอนนี้ยืนอึ้งอยู่ เธอค่อยๆเลื่อนใบหน้าจนทั้งสองสัมผัสถึงลมหายใจของกันและกัน เธองับริมฝีปากของอีกคนเบาๆก่อนจะกดน้ำหนักอย่างเนินนานและนิ่มนวล จนอีกคนต้องทุบไหล่ของเธอเบาๆ ชลธารค่อยๆถอนริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่ง
"ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้เลยนะชล"
"กัสอ่า"
"กัสเริ่มไม่ไว้ใจชลละนะ คบกับกัสเพราะหวังเรื่องแบบนี้รึเปล่าเนี้ย"
"ปะเปล่าสะหน่อย ใครจะคิดแบบนั้น ชลรักกัสจะตาย"
ชลธารใช้นิ้วมือของเธอเช็ดปากอีกคนที่ตอนนี้มีลิปสติกเลอะออกมา ด้วยหน้าที่ดูหงอๆ ภาพตรงหน้าทำให้ออกัสเอ็นดูได้ไม่ยาก ออกัสยกมือของเธอทั้งสองข้างมาบีบใบหน้าของอีกคนไปมา
"ออแอ้วอ่า(พอแล้วหน่า)"
ออกัสชี้หน้าชลธารเหมือนเธอต้องการสั่งอะไรบางอย่าง
"คบกับกัสต้องเชื่อฟังกัสเข้าใจมั้ย"
"เข้าใจค้าบ"
"ไม่นอกลู่นอกทาง"
"เป็นเด็กดีของกัสเสมอ"
"ดีมากค่า"
"งั้นขอรางวัล"
"หยุดแม้แต่จะคิด กัสหิวข้าวแล้วอ่ะ ชลออกไปก่อนได้มั้ยกัสจะเปลี่ยนชุด"
"เปลี่ยนเลยก็ได้ ยังไงชลก็ต้องเห็นอยู่ดี"
"ไอ้ชลธาร!!!!ออกไปเลยนะ!!!เดี๋ยว!นี้!"
"แหะๆไปแล้วคะ ไปแล้วๆๆๆๆๆ"
ออกัสยิ้มออกมาเมื่อเห็นชลธารวิ่งออกจากห้องไปเหมือนกับเด็กน้อย
"ต่อไปนี้ความรักของควีนออกัสมอบให้คนที่ชื่อชลธารดูแลแล้วนะ รักษาไว้ดีๆละ"
.
.
.
.
.
เสียงเปียโนมีทั้งเสียงเสียงอ่อนและเสียงเข้ม ดูเหมือนเข้ากันไม่ได้ แต่ถ้าปรับจูนเข้าหากันดีๆมันจะสร้างเพลงที่ไพเราะขึ้นมาอีกเพลงนึงได้เลยละ THE END Q1 ความรักของควีนออกัส
.
.
.
.
.
ภายในห้องนอนห้องหนึ่งที่มีสีขาวสะอาดตา กับมีร่างเล็กร่างหนึ่งนั่งบนเตียงหนานุ่ม พร้อมหยิบโทรศัพท์คุยกับใครบางคน
"เสร่อมาเเอลเอไม่บอกกูเลยนะ คุณไวน์"
"เสือกวะมึงอ่ะ ติดGPSที่ตัวกูรึไง"
"ติดได้ก็ติดไปแล้วเปล่าวะ มึงโง่เองที่ลงรูปแล้วเช็คอิน"
"ประทานโทษนี่มึงกำลังคุยกับควีนของโรงเรียนอยู่"
"แล้วไง กูไม่แคร์"
"... โทรมามีอะไร"
"ไหนๆก็มาแอลเอเหมือนกันแล้ว ไปเที่ยวกันมึง"
"มึงไม่ถามกูล่วงหน้าเลยหรอ"
"เอ่อหน่า คำว่าเพื่อนอ่ะไวน์ทำให้ได้ป่ะละ"
"เอ่อๆ แล้วนี่มึงเลิกเป็นดีเจแล้วรึไง"
"อืมกูเป็นดีเจตั้งแต่เที่ยงแล้วป่ะละ ให้กูพักบ้างเถอะ"
"สม เสร่อไปเป็นเอง"
"ก็พี่ที่รู้จักชวนมามั้ยละ คนเยอะชิปอ่ะบอกเลย"
"กูไม่ได้ถาม"
"มัวแต่คุยกันวันนี้จะได้ไปป่ะ"
"ส่งโลเคชั่นไปละ มารับกูด้วย"
"เอ่อๆกูยืมรถพี่เขามาละ เดี๋ยวไปรับ"
"อืมจะรอนะ.."
Q2 ความรักของควีนไวน์
คุณต้องการที่จะเริ่มอ่านบทนี้ใหม่ใช่หรือไม่ ?
ความเร็วในการอ่านแบบอัติโนมัติ
เสียงข้อความ
ปลดล็อกเพื่ออ่าน
BE GOOD หลงรักยัยคุณควีน 👑
จ่ายด้วยเหรียญ ได้อ่านตอนนี้เลย
ตอนที่ต้องรอเวลาอ่านฟรี? จะลดลงครึ่งนึงทันที
ปลดล็อกเพื่ออ่าน
BE GOOD หลงรักยัยคุณควีน 👑